o nas

Fundacja Ensemblage zajmuje się promocją i organizacją koncertów nowej muzyki i zespołów z nią związanych. Działamy jako współproducent albumów płytowych, organizator wydarzeń edukacyjnych i artystycznych, skupionych przede wszystkim na prezentacji i wykonawstwie muzyki współczesnej. Członkowie i założyciele Fundacji Ensemblage to aktywni muzycy: kompozytorzy, instrumentaliści, pedagodzy.

Fundacja Ensemblage wywodzi się z zespołu – kameralnej orkiestry – która w latach 2010-2014 realizowała autorskie przedsięwzięcia, m.in. koncerty prawykonań i współpracę z innymi festiwalami i organizacjami. Zespół i fundacja ma w dorobku międzynarodowe koncerty kompozytorskie (koncerty prawykonań), czy premierowe wykonania kameralnych oper.

Marcin Piotr Łopacki

fot. Maria Kuleszo

Pianista, kompozytor i dyrygent. Ukończył studia na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie (kompozycja w klasie prof. Zygmunta Krauzego, dyrygentura symfoniczno-operowa w klasie prof. Marka Pijarowskiego), obecnie jest wykładowcą macierzystej uczelni. W 2019 r. uzyskał stopień doktora sztuki. W 2021 r. za działalność artystyczną, dydaktyczną i organizacyjną otrzymał nagrodę Rektora UMFC.

Jest zdobywcą 60 nagród i wyróżnień w konkursach kompozytorskich, głównie międzynarodowych, jak również trzykrotnym laureatem cyklu koncertowego Muzyczne Forum Młodych Austriackiego Forum Kultury w Warszawie, stypendystą banku Societé Generale (2010 r.) oraz programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska (2021 r.).

Współpracował z wieloma instytucjami kultury, m.in.: Filharmonią Narodową w Warszawie, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus im. J. Semkowa, Warszawską Operą Kameralną, Polską Operą Królewską, Polskim Towarzystwem Muzyki Współczesnej, Związkiem Kompozytorów Polskich. W latach 2007 – 2019 był pianistą-korepetytorem i asystentem dyrygenta Warszawskiego Chóru Chłopięcego i Męskiego przy UMFC. Od 2012 r. prowadzi założony przez siebie zespół kameralno-orkiestrowy Ensemblage, od 2023 r. jest również dyrygentem Orkiestry Dętej Miasta Ząbki.

Artysta występuje również jako pianista-kameralista, pracując od ponad 20 lat z setkami śpiewaków i instrumentalistów, często zapraszany jest do współpracy przy międzynarodowych kursach mistrzowskich i konkursach wokalnych. Koncertuje również jako solista, posiadając w repertuarze wiele utworów od epoki klasycznej po najbardziej złożone kompozycje współczesne.

Prowadzi również aktywną działalność w organizacjach pozarządowych: w 2007 r. został powołany na członka zarządu stowarzyszenia Jeunesses Musicales Polska, w latach 2008 – 2016 był sekretarzem, członkiem zarządu a następnie przewodniczącym Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich. Od 2015 r. pełni funkcję prezesa zarządu Fundacji Ensemblage.

Dorobek twórczy artysty liczy obecnie ponad 100 kompozycji, wśród których znajduje się m.in. 5 oper, utwory orkiestrowe, chóralne, kameralne, solowe, pieśni oraz muzyka elektroakustyczna i algorytmiczna. Ponadto artysta jest autorem niezliczonych aranżacji, zarówno muzyki poważnej, jak i rozrywkowej.

Andrzej Karałow

fot. Magdalena Hałas

Kompozytor, pianista, improwizator, pedagog. Doktor sztuk muzycznych. Od 2016 roku wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie na Wydziale Kompozycji i Teorii Muzyki (od 2020 r. na stanowisku adiunkta). Jest absolwentem tej uczelni w klasie kompozycji prof. Stanisława Moryto oraz fortepianu prof. Bronisławy Kawalli.

W sezonie artystycznym 2018/19 został objęty programem mentorskim LPO Young Composers Programme, w ramach którego prawykonana została jego kompozycja przez London Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Sir Jamesa MacMillana w Southbank Centre w Londynie. Jego utwory wykonywane były w kraju i za granicą na koncertach oraz festiwalach w USA, Japonii, Kanadzie, Anglii, Hiszpanii, Niemczech, Meksyku, Bułgarii, Francji, Estonii, Królewcu, w Australii, we Włoszech i na Węgrzech. W 2023 roku był jednym z wykładowców kursu kompozytorskiego podczas Takefu International Music Festival w Japonii.

Laureat wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in. w Paryżu, Atenach, Warszawie. Jest również laureatem międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów kompozytorskich, np.: w Katowicach, Warszawie, Poznaniu, Miskolcu (Węgry).

Związki obrazu z dźwiękiem, to, jak na różne sposoby może manifestować się w nich myśl artystyczna, stanowią jedno z jego głównych zainteresowań twórczych. Jego poszukiwania artystyczne znajdują więc też ekspresję w działaniach z zakresu sztuk wizualnych, na przykład fotografii, w których stara się kształcić, rozwijając umiejętności pod okiem profesjonalistów.

W swoim dorobku ma kilkanaście albumów monograficznych, kameralnych i improwizowanych. Wśród nich znajdują się między innymi wydawnictwa: There are some nebulae no eye can dispel (album monograficzny, Chopin University Press), metaopera De invitatione mortis (Chopin University Press) do libretta Macieja Papierskiego, Life & Beyond (DUX, duet z Małgorzatą Wasiucionek-Poterą) – wszystkie trzy nominowane były do fonograficznej nagrody Fryderyk. Ponadto jego utwory i interpretacje wydane zostały na kilkudziesięciu albumach przez wytwórnie takie, jak Ablaze Records (Australia-USA), DUX, Requiem Records, Chopin University Press czy Kroniki Warszawskiej Jesieni.

Współpracował m.in. z London Philharmonic Orchestra, Orkiestrą Filharmonii Narodowej, NOSPRem, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Śląskiej, Sinfonią Varsovią i z takimi dyrygentami jak: Sir James MacMillan, Bassem Akiki, Szymon Bywalec, Michał Klauza, José Maria Florêncio, Ewa Strusińska, Jakub Chrenowicz.

Swój warsztat pianistyczny, kompozytorski i improwizatorski kształcił na kursach mistrzowskich między innymi w Oxfordzie, Barcelonie, Montrealu, Walencji, Bergen, Imoli, Lipsku czy Dusznikach-Zdroju pod kierunkiem takich mistrzów jak: Beat Furrer, Joëlle Léandre, Dieter Ammann, Zygmunt Krauze, Stefano Gervasoni, Mikhail Vosskresensky, Boris Petrushansky, Arie Vardi, Gary Graffman, Elisabeth Harnik.

Jest stypendystą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Stowarzyszenia Pro Polonia (dwukrotnie) oraz macierzystej uczelni. W 2014 roku otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a 2015 roku prestiżowe stypendium „Młoda Polska”.                                          

www.andrzejkaralow.pl

Piotr Zawadzki

fot. Małgorzata Piłat

Naukę gry na klarnecie rozpoczął w wieku 10 lat pod kierunkiem mgr Jerzego Czyrana. W 2011 roku ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie na UMFC w Warszawie w klasie prof. Mirosława Pokrzywińskiego. W 2013 ukończył studia podyplomowe w CNRR w Nicei pod kierunkiem prof. Michela Lethieca. W roku 2020 uzyskał z wyróżnieniem tytuł doktora sztuki na macierzystej Uczelni. Piotr Zawadzki jest laureatem licznych konkursów solowych i kameralnych m.in.: IX Festiwalu Klarnetowego w Piotrkowie Trybunalskim (Grand

Prix); III Krośnieńskiego Festiwalu Klarnetowego (Grand Prix); XIV Akademickiego Konkursu Klarnetowego we Włoszakowicach (II nagroda); I, IV i V Sochaczewskich Spotkań Kameralnych (I nagrody); XXX i XXXII Konkursu Młodego Muzyka w Szczecinku. Brał udział w wielu kursach mistrzowskich, kształcąc się pod kierunkiem klarnecistów takich jak: Sabine Meyer, Charles Neidich, François Benda, Guy Dangain, Eduard Brunner, Karel Dohnal, Jorge Montilla czy Ernesto Molinari. W roli solisty koncertował z Filharmonią Lwowską, Orkiestrą Kameralną Spirits of Europe, Orkiestrą Dętą i Orkiestrą Symfoniczną UMFC w Warszawie i Poznańską Orkiestrą Kameralną Orchestra Nova. Jako muzyk kameralista współpracował m.in. z Tomaszem Strahlem, Łukaszem Chrzęszczykiem, Mateuszem Żurawskim, Andrzejem Krzyżanowskim czy Zdzisławem Madejem. Uczestniczył w nagraniu płyty real life song Joanny Freszel, która została wyróżniona prestiżową nagrodą Złotego Orfeusza 2016 oraz uzyskała 2 nominacje do Fryderyków 2016. Nagrany wspólnie z Łukaszem Chrzęszczykiem, Joanną Freszel i Roksaną Kwaśnikowską album Aleksander Kościów – chamber works był także nominowany do nagrody Fryderyk 2022. Był stypendystą Prezesa Rady Ministrów, Fundacji Ars Iuvenis oraz Centrum Myśli Jana Pawła II. W roku 2019 zrealizował projekt fonograficzny o nazwie Wind of change z triem stroikowym (wspólnie z Mateuszem Żurawskim i Piotrem Kamińskim) w ramach stypendium ufundowanego przez bank Societe Generale. Współpracował w roli muzyka orkiestrowego m.in. z Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Filharmonią Narodową, Polską Orkiestrą Sinfonia Iuventus, Filharmonią Opolską, Filharmonią Lubelską, Płocką Orkiestrą Symfoniczną czy „Nadiia” Ukrainian Symphony Orchestra z Charkowa.